Dag 3 Ootmarsum - Beuningen

Minder kilometers, meer vreugde 

Het is dag drie alweer. Om half 7 ging de wekker maar ook nu was het kwart over 6 toen ik de kinderen hoorde roepen:  '' er zit wat in mijn schoen, oh echt? , ik ga ook kijken, woww chocolade stickies, jaa ik heb ze ook! '' Tijdens het ontbijt werden mij nog wat vragen gesteld door de jongens ''loop jij met muziek? Wat is je lievelingsdier? Wat is zwaarder 1 kilo beren of 1 kilo olifant?'' Ik heb de jongens uitgezwaaid toen ze naar school gingen. " Oh ben je er straks niet meer als we terugkomen? "♡ 

Ik bedankte de familie hartelijk voor alle gastvrijheid. Ik deed mijn teencondooms weer om en ging stapvoets naar de bus die me naar Ootmarsum bracht. Ik had mezelf toegezegd Ootmarsum te bezichtigen en heb ook zeker een fraai rondje gelopen door het stadje. Er is niets teveel gezegd, het is inderdaad charmant en kuntzinnig tegelijk. Een kunsttentoonstelling van olifanten op het plein voor de kerk trok direct mij aandacht. Diverse kunstenaars hebben hun creativiteit losgelaten op deze olifanten en beelden daarbij een boodschap uit. Ik heb twee foto's toegevoegd aan dit bericht. Helaas was er nog geen horeca open dus heb ik mijn weg op het Twentepad weer vervolgd. 

Mijn eerste belletje naar een vrienden op de fiets(VOF) locatie in Oldenzaal host voorlopig geen mensen meer. Ik zag op de kaart ook een VOF in Beuningen en dat klonk veel verleidelijker. Minder kilometers, meer tijd over en meer rust voor de benen. Gerda was beschikbaar dus ik was content met deze slaapplek! Op naar Beuningen dus. 

Een flinke regenbui tussendoor maar deze was gelukkig van zeer korte duur. Natuurlijk was het restaurant op de 8 km gesloten.. nog 4 erbij en ik was in Beuningen. Vandaag bracht de etappe mij ook weer door bossen maar ook liep ik meer dan gisteren op verharde wegen. De etappe van gisteren heeft voor mij nog steeds de meeste charme in zich (Tubbergen-Ootmarsum). In Beuningen zit restaurant Sterrebos en daar kon ik terrecht voor een Latte Machiato. Ik had ook nog best wel trek na een 12 kilometer lange hike dus koos ik voor de tomatensoep met stokbrood. 

De kennismaking met Gerda in Beuningen. Gerda biedt zich sinds 2 maanden aan op VOF. Ze ontvangt me hartelijk en was nog in de weer met het beddengoed. Ze is een vrouw van net 60 en vrijwillig grijs. Wat wil zeggen dat ze klaar is met het iedere keer weer te verven. Sinds kort een oma van een meisje van 1 jaar, Fien. Niet alleen Gerda verwelkomde me maar ook hondje Saar.(Deze mocht in de fotoreeks hieronder niet ontbreken) Saar was wat meer aftastender dan zijn baasje. Toch viel Saar snel door de mand en na 10 minuten sprong ze dan ook kwispelend op mij schoot, wat een leuk beestje en ik ben niet snel verkocht door honden. Een bakje thee met een koek werd me aangeboden en na wat gekletst te hebben nam ik een warme douche. Ik moest nog wat eten scoren voor de avond en besloot naar Denekamp te gaan wandelen. Dus we rekenen nog 5 km op de teller erbij wat de dagafstand van vandaag 17 km maakt. Well done Maris  😉

Bij terugkomst ben ik even gaan liggen, wat voel ik mijn benen en tenen. Om iets voor 6-en heb ik mij eten laten opwarmen door Gerda en genoot van mijn Indonesische opwarmmaaltijd met een weizen biertje die al 3 dagen in mijn rugtas rondzwierf.

Wisten jullie dat Finkers hier in Beuningen woont? En hij zo normaal is gebleven en zich volop inzet voor de carnavalsvereniging in Beuningen. Morgen loopt het Twentepad vrijwel langs zijn huis! 

Waar ik morgen mij zal bevinden is nog onbekend. Ik loop richting Oldenzaal maar wil daar wel voorbij proberen te komen. Een plekje vinden zal ook wel moeten lukken en zo blijft het Twentepad voor mij een groot avontuur! 

Afsluitend nog dit gedicht wat goed de dag van vandaag weergeeft.

Koeien die staren, aankomende blaren

Bankjes teveel, warme thee voor de keel

Stap voor stap, niet te rap

Voet voor voet, zo gaat het goed

Finkers om de hoek, van Gerda een heerlijke aardbeienkoek en ik lees nog wat in mijn boek

Waar zal ik morgen verblijven? Het Twentepad zal mij zeker beklijven

Iedere keer weer een lieve groet, omdat het kan en niet omdat het moet

Gerda roept, om half 8 doen we een bakkie, morgen weer zo makkie? 

Een fijne avond en tot morgen! 

Liefs,

Mariska